ఆగిపోయిన చోటునుండే
నిశ్శబ్దంగా నన్ను నేనే ముందేసుకొని
పదేపదే చదువుకొంటున్నాను
లోపలి పేజీల్ని ఆరగా ఆరగా
బిగ్గరగా చదువుకొంటూవుంటాను
కొన్ని పేజీలు అప్పుడే
అచ్చులోంచి వచ్చినంత తాజావాసనల్తో
మరికొన్ని పేజీలు
చెదపట్టి చివికిపోయి పాతవాసనల్తో
కాలపు కొసలకు వేలాడుతూ
ఇన్నేళ్లు గడిపేసిన తరువాత
బొట్లు బొట్లుగా రాలుతున్న ఆలోచనల్లోంచి
నీటితాళ్ళు పేనుకుంటూ
దాటాల్సిన నదికి ఎదురుగా కూర్చున్నాను
నదికి ఆవలిగట్టున ఉన్నదేదో
స్పష్టాస్పష్టంగా అవగతమవుతోంది
గుండెల్లో బిగించిన లంగరు నుండి
విముక్తి కోసం తెప్ప ఊగిసలాడుతోంది
విస్మృతమవుతున్నదాన్ని
పోగుచేసుకొనే క్రమంలో
జీవితం మీద పేరుకుపోయిన
దుమ్ము ధూళిని వదిలించుకోవాలి
జీర్ణమవుతున్నదేదో పరకాయించాలి
అర్ధంతరంగా ఆగిపోయిన అక్షరాల్లోంచో
సగం గీసి వదిలేసిన బొమ్మల్లోంచో
హడావిడిగా లేచి వెళ్లిపోతూ
కంచంలో మిగిల్చిన ముద్ద గురించో
మళ్లీ మళ్లీ వెనక్కు తిరిగి చూసుకోవాలి
మొదలైనచోటే ఏదీ వుండదు
ఉండాల్సిందేదో వెలిసిపోయి వుంటుంది
కళ్ళముందు వివస్త్రమవుతున్నదానిపై
జానెడో బెత్తెడో ఎదో ఒక గుడ్డ కప్పాలి
రేపటి పోగుల అల్లికను
భద్రంగా రేపటికి చేర్చాలి
రచయిత పరిచయం
బండ్ల మాధవరావు
బండ్ల మాధవరావు గారు తెలుగు, ఇంగ్లీషులలో ఎం.ఏ. పట్టాలు పొందారు. శిఖర స్కూల్, రిజోనెన్స్ జూనియర్ కాలేజ్‌కి డైరెక్టర్‌గా పని చేస్తున్నారు. “చెమట చిత్తడినేల”, “స్పర్శ” “అనుపమ”, “ఊరి కల” (దీర్ఘకవిత), “మాఊరు మాఇల్లు”, “దృశ్య రహస్యాల వెనుక” వీరి కవితాసంపుటులు. కొన్ని అభినందన సంచికలకూ, వార్షిక సంచికలకూ సంపాదకత్వం వహించారు. వివిధ జాతీయ, అంతర్జాతీయ తెలుగు సాహితీ సభలలో పాల్గొన్నారు.
One Response to “ఆగిపోయిన చోటునుండే”
కవిత బావుంది